بهنام صفوی که صدایی شبیه به رضا صادقی دارد برای خواندن ترانه تیتراژ «اخراجیها3» انتخاب شده است.
شبکه ایران: پس از پایان فیلمبرداری سومین قسمت از «اخراجیها» این روزها تدوین فیلم در حال انجام است تا فیلم برای نمایش در جشنواره فیلم فجر آماده شود.
به موازات تدوین بهنام ابطحی نیز کار ساخت موسیقی متن این کار را انجام داده ضمن اینکه یکی از خواننده های نزدیک به این آهنگساز یعنی بهنام صفوی که صدایی شبیه به رضا صادقی دارد برای خواندن ترانه تیتراژ «اخراجیها3» انتخاب شده است.

بهنام صفوی خواننده جوان ایرانی که در ابتدای سال جاری آلبومی با عنوان «عشق من باش» را به بازار موسیقی ارائه کرده بود و به لطف چند تک آهنگ این آلبوم و به خصوص قطعه‌ای به نام «خسته شدم» توجه مخاطبان را به خود جلب کرده بود، ترانه «اخراجیها3» را براساس کلامی از محمدحسین جعفریان و آهنگی از بهنام ابطحی می‌خواند.

قصد سفر دارم به سرزمینی  که خود آن را در عالم احساسات ناب بنا نهاده ام.

جایی که پر است از گلهای رنگارنگ صداقت،

درختان بلند صبر با شکوفه های صورتی  که سرشارند از وفای به تو،

رودخانه ای پر از ماهیان سرخ محبت

و پرندگان سپید بالی که خبر از آمدنت بدهند،

راهی ممتد ، که چشم به راه گام های توست،

درب کلبه ی تنهاییم و انتظار کوبه ای  که دستانت نثارش کند،

و  باد که نسیم عشق را بر این سرزمین می پراکند،

اینجاست که مهیاست،

تا برسی و بگویمت که چقدر دوستت دارم،

که ما همه در انتظارت بودیم،و چه بسیار دلتنگت...

پ.ن:متن اولیه در ادامه مطلب...

بارم را بسته ام ،امروز قصد سفر دارم به سرزمینم،جایی که خود آن را در عالم احساسات ناب بنا نهاده ام.

جایی که پر است از گلهای رنگارنگ صداقت،درختان بلند صبر همراه با شکوفه های صورتی شان که سرشارند از وفای به تو،

رودخانه ای پر از ماهیان سرخ محبت و پرندگان سپید بالی که میخواهند حامل خبری باشند از آمدنت،

راهی ممتد و طولانی ،پر از چشم انتظاری قدم نهادن تو در آن،

کلبه ی تنهاییم که درب آن انتظار کوبه ای را میکشد که دستانت نثارش میکند،

و این باد که هر لحظه نسیم عشق را بر این سرزمین می پراکند،

اینجاست که مهیای آمدن توست،تا برسی و بگویمت که چقدر دوستت دارم،که چه اندازه ما همه در انتظار تو بودیم،و چه بسیار دلتنگت

من امروز رسیده ام به آن بهترین چیزی که سهراب گفت،

رسیده ام به همان نگاهی که از حادثه عشق تر گشته است....

فردا روز را چگونه خواهی گذراند؟؟؟؟

با کسی؟؟؟

چه کسی؟؟؟

او؟؟؟

اویی که گرچه وجود داشته باشد یا نه،

فردایت درکنارش بگذرد یا نه ،

فرقی نمیکند برای من ،

من باز هر لحظه ام با رویای بودن توست که میگذرد....

کاش ققنوس افسانه نبود

تا با سوزاندن آن پر جادویی

هم خودش وهم انسانهای به پیری دل رسیده را

به تولدی دوباره میرساند...